گارسینیا کامبوجیا

گارسینیا کامبوجیا (اسید هیدروکسی سیتریک) :

مقدمه :

گارسینیا کامبوجیا ازخانواده (Guttiferae)، میوه کوچک مناطق گرمسیری، با قطر تقریبی 5 سانتی متر، بومی اندونزی، هند، آسیای جنوب شرقی و همچنین آفریقای مرکزی است و از لحاظ اقلیمی در جنگلهای گرم و مرطوب رشد میکند.   

از نظر ظاهری شکلی شبیه کدو تنبل داشته و اغلب به رنگ سبز و زرد کمرنگ است. از این میوه با نامهای Malabar Tamarind(5) ،Bitter Kol (6) و (4)Pazham Puzhi در نقاط مختلف یاد می شود و به دلیل عطر و طعم ترش آن به عنوان چاشنی در غذاها مورد استفاده قرار می گیرد .میوه آن دارای پوستی نازک است و به شیوه سنتی از آن به منظور احساس سیری، تنظیم وزن بدن و همچنین در برخی از داروهای دامپزشکی استفاده میگردد. 

اما علت اصلی توجه محققان و دانشمندان به آن، وجود ماده ای در پوست آن به نام HCA  یا اسید هیدروکسی سیتریک ( از نظر ساختاری مشابه اسید سیتریک) است.ادعا بر این است که HCA ازطریق مکانیسمهایی که به آن اشاره خواهد شد باعث افزایش لیپولیز (کاهش توده چربی) و کاهش لیپوژنز (تجمع بافت چربی) و بعضا کاهش اشتها خصوصا در ورزشکاران می گردد.

با توجه به ادعاهای موجود، HCA از اجزای ثابت بسیاری از مکملهای چربیسوز ارائه شده در بازار است.از این رو به بحث درباره جدیدترین مطالعاتی که بر روی اثر گذاری یا عدم تاثیر آن بر روی متابولیسم چربیها و متابولیسم های احتمالی آن انجام شده است میپردازیم.

برخی فواید مورد ادعا در زمینه مصرف HCA  :

• کاهش توده چربی و در نتیجه کاهش وزن بدن (شامل کاهش لیپوژنز و افزایش لیپولیز)
• از دست دادن اشتها و کاهش میل غذایی کمتر ازحد معمول
• کاهش میل به غذاهای ناسالم (مانند کاهش اعتیاد به مواد قندی و شیرینیجات)
• بهبود خلق و خو (از جمله احساس شادی و انرژی بیشتر و خستگی کمتر که میتواند ناشی از افزایش ترشح سروتونین دراثر مصرف HCA باشد).
• تثبیت سطح قند خون
• بهبود حرکات روده
• کاهش درد مفاصل
• بهبود و کاهش سطح کلسترول
• افزایش توان هوازی

بیوشیمی:                                   

همانطور که پیشتر اشاره شد گارسینیا کامبوجیا نوعی میوه مناطق حاره است که حاوی ماده ای بنام اسیدهیدروکسی سیتریک (HCA) میباشد. بررسی ها نشان میدهد که اسیدهیدروکسی سیتریک درحدود 10%-30% از وزن خشک آنرا تشکیل میدهد. به طور کلی اسیدهیدروکسی سیتریک ها به شکل 4  ایزومر متفاوت یافت میشوند[49] که عبارتند از:

1. (-)-Hydroxycitric Acid
2. (+)-Hydroxycitric Acid
3. (-)-Allo-HCA
4. (+)-Allo-HCA

در کل میوه های گارسینیا کامبوجیا حاوی موارد زیر است:

• اسیدهای سیتریک (عامل ایجاد طعم و مزه) با وزن خشک 30٪ ، که بخش بزرگی از آن از اسیدهای هیدروکسی سیتریک (HCA) تشکیل شده است.
•  Guttiferone I-K[8][9] and M-N[8]
• بنزوفنونهای پلی ایزوپرنیلات گارسینول [9] و ایزوگارسینول [10]
• گزانتوکیمول (بسیار متغیر بین 113.66 +/- 0.75ng / میلی لیتر میوه و غیر قابل تشخیص) و ایزوگزانتوکیمول (23.26ng / میلی لیتر یا کمتر) حدود 2.52-2.56ng / میلی لیتر از هر دو در برگها [11] [12]
• کامبوگین ، ایزومر ایزوگزانتوکیمول [10] و کامبوجینول [13] (2/88 میلی گرم بر گرم عصاره متانولی میوه ؛ در عصاره های آبی ، دانه ها یا ساقه ها غیرقابل تشخیص است) [10]
• ایزوگزانتوکیمول (16.6mg / g عصاره متانولی ؛ هیچ کدام در عصاره آبی ساقه ها / دانه ها نیست) [10]

اثر گارسینیا کامبوجیا (اسید هیدروکسی سیتریک) بر متابولیسم چربی:

همانگونه که اشاره شد، گارسینیا کامبوجیا به مدت طولانی در کشورهای آسیایی به عنوان چاشنی غذا (طعم دهنده غذا) و جایگزین لیمو و تامارین مورد استفاده قرار میگرفت .گیاه گارسینیا که به اختصارGC نامیده می شود (05) در سراسر جهان در زمره مکملهای گیاهی چربیسوز و ضد چاقی شناخته شده و مورد استفاده قرار میگیرد (25.51). با توجه به شواهد مطالعاتی، احتمالامصرف HCA  خوراکی میتواند بر اکسیداسیون اسیدهای چرب تاثیرگذار باشد.مکانیسمی که از طریق آن HCA میتواند بر اکسایش چربیها اثرگذار باشد بدینگونه است که مصرف HCA خوراکی باعث کاهش میزان غلظت مالونیل کوآنزیم میشود(53). مالونیل کوآ یک مهار کننده آلوستریک آنزیم کارنیتین پالمیتیل ترانسفرآز1CPT- است که نقش کلیدی در اکسیداسیون اسیدهای چرب دارد (54-55). همانطور که میدانید کارنیتین پالمیتیل ترانسفرآز1CPT- باعث حمل آسیل کارنیتین به داخل ماتریکس میتوکندری جهت شرکت در فرایند بتااکسیداسیون میگردد و فاکتورهای مهاری آن نظیر مالونیل کوآ، باعث ایجاد اختلال در این فرایند میگردند (55.56). بنابراین مصرف HCA با کاهش غلظت این عامل مهاری (مالونیل کوآ) درفرایند چربیسوزی تاثیر مثبت دارد.

مکانیسم ( خلاصه):

مصرف HCA= کاهش میزان غلظت مالونیل کوآ= کاهش میزان مهار CPT-1= افزایش اکسایش اسیدهای چرب

مهار مالونیل کوا با افزایش کارنیتین پالمیتیل ترانسفرآز و افزایش اکسیداسیون چربی همراه است.

بنابر آنچه ذکر شد میتوان به اختصار گفت که با مصرف خوراکی HCA از میزان غلظت مالونیل کوآ در بدن کاسته میشود که این امر باعث مهار آنزیم CPT-1 میگردد که نقش اساسی ومهمی در تنظیم انتقال اسیدهای چرب به داخل میتوکندری ایفا مینماید.پس با مصرف HCA میزان اکسایش اسیدهای چرب افزایش می یابد.

همچنین براساس مطالعات INVITRO، اعتقاد بر این است که  HCA به عنوان یک مهار کننده قوی آنزیمATP – سیترات لیاز عمل مینماید (57). ATP – سیترات لیاز آنزیم اصلی برای تولید سیتوزولی استیل کوآ در بسیاری از بافتهاست. این آنزیم مسئول کاتالیز کردن وتبدیل سیترات و کوآ به استیل کوآ واگزالواستات همراه با هیدرولیزATP است.

Citrate + ATP + coA = Oxaloacetate + Acetyl-coA + ADP + Pi

در مطالعات INVITRO انجام گرفته دیگری در زمینه مصرف گارسینیا، نشان داده شده که عصاره این گیاه (1میلی گرم در لیتر) مانع از انباشت و تجمع فیبروبلاست های نامطلوب 3T3-L1 میشود (58). 3T3-L1 از جمله فیبروبلاست های نامطلوبی است که باعث سنتز و تجمع تری گلیسریدها شده و در نتیجه افزایش توده بافت چربی ذخیره ای را افزایش می دهد.در تحقیقاتی مشابه، عصاره گارسینیا برای مهار و جلوگیری از تجمع چربیهای سیتوپلاسمی، همچنین تمایز پذیری سلولهای چربی جهت تشکیل این سلولها بسیار موثر بود (59.60).

با توجه به موارد و مطالعات ذکر شده میتوان نتیجه گرفت که مصرف HCA ممکن است باعث کاهش توده چربی و در نتیجه کاهش وزن بدن از طریق هر دو مکانیسم مهار لیپوژنز و تحریک لیپولیز گردد.

HCA (اسید هیدروکسی سیتریک) و عملکرد استقامتی:

در ارتباط با مصرف HCA و تاثیر پذیری آن برعملکرد استقامتی، از 2 دیدگاه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است:

1-تاثیر مصرف HCA بر سطوح FFA پلاسمایی و اکسایش چربیها و سطوح ذخایر گلیکوژنی

2-بررسی میزان بهره تنفسی ناشی از مصرف HCA 

همانطورکه در جدول مشاهده میشود،اولین و اصلی ترین موضوع در ارتباط با احتمال تاثیر آن بر عملکرد استقامتی، سطح FFA پلاسمایی و اکسایش چربیها (ناشی از قرار گرفتن چربی به عنوان سوبسترای اصلی در تامین انرژی) است. همانطور که میدانیم هر چه استفاده از چربیها در تامین انرژی افزایش یابد، استفاده از سایر سوبستراها کاهش یافته، ذخایر گلیکوژنی کمتر مورد استفاده قرار گرفته (تولید اسید لاکتیک کاهش می یابد) و در نتیجه شاهد ارتقاء و بهبود درعملکرد فعالیتهای استقامتی خواهیم بود (61). در این راستا مطالعاتی، (61،62،65،66) این افزایش در اکسیداسیون اسیدهای چرب و ارتقاء عملکرد استقامتی را گزارش نموده اند.

فاکتور دیگری که در این مطالعات مورد توجه وبررسی محققین قرار گرفت، میزان بهره تنفسی RQ شرکت کنندگان در مطالعه بود. RQ (بهره تنفسی) نسبت بین مقدار دی اکسید کربن خارج شده از ریه ها به میزان اکسیژن مصرفی در یک بازه زمانی معین است که این نسبت در حالت ورزش با RER نشان داده می شود.

RQ = (CO2) / (O2)

از آنجایی که دی اکسید کربن در صورت این کسر قرار دارد،هرگونه افزایش در میزان دفع دی اکسید کربن، باعث کاهش در میزان بهره تنفسی شده که این امر نشانگر افزایش استفاده از چربی به عنوان سوبسترای تولید انرژی است. بنابراین چنانچه در مطالعات شاهد کاهش بهره تنفسی درگروههای تحت درمان باشیم، می توانیم ادعا نماییم که عملکرد استقامتی ارتقاء خواهد یافت.

نکته ای که باید به آن اشاره داشت این است که علی رغم حمایت نتایج حاصل از بسیاری از مطالعات درباره فرضیه ارتقاء عملکرد استقامتی ناشی از مصرف HCA ، برخی مقالات و مطالعات انسانی وحیوانی نیز به عدم تاثیر گذاری مصرف HCA بر عملکرد استقامتی ورزشکاران پس از مصرف آن  اشاره داشتند(63).

دوز مصرفی اسید هیدروکسی سیتریک HCA :

• مطالعات مختلفی در زمینه مصرف  HCA و اثر گذاری مطلوب آن گزارش شده است که همانگونه که در بالا ذکر شد و در جداول نشان داده شد، دوزهای مصرفی متفاوتی در آنها مورد استفاده قرار گرفته است.اما با توجه به شواهد، میتوان یک چهارچوب و غالب کلی در ارتباط با میزان دوز مصرفی و طول دوره مصرف آن بر اساس مطالعات بیان نمود.
• به طور کلی، میزان دوز مصرفی آن بین  1 تا 8/2 گرم در روز بدون عوارض جانبی حاد گزارش شده است. دوز نرمال آن به میزان 300 تا  500 میلی گرم و3 بار در روز(30 تا 60 دقیقه قبل از وعده غذایی) است یا به عبارت دیگر 15-45 میلی گرم به ازای هرکیلو از وزن بدن.
• همانگونه که در بالا ذکر شد، دوز مطلوب جهت استفاده ازHCA به درستی مشخص نیست و این نکته که آیا مصرف دوزهای بالاتر ازHCA باعث افزایش فراهم زیستیbioavailability  آن میشود یا نه نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
• در حال حاضر از گارسینیا کامبوجیا به عنوان بهترین منبع برای تهیه HCA جهت مطالعات و تهیه و تولید مکمل آن استفاده می شود، در حالیکه گیاهان دیگری نظیر Hibiscus    Sabdarrifa نیز میتوانند منابع تهیه و تامین HCA برای ما باشند.
• از آنجایی که اکثر مطالعات انجام شده بر روی اثرات گارسینیا کامبوجیا در بازه زمانی 8 هفته ای انجام گرفته است، محققان بر این باورند که احتمالا این کوتاهترین زمان برای ارزیابی و اثر گذاری احتمالی مصرف HCA در راستای کاهش وزن میباشد.

برای حصول اطمینان بیشتر برای سلامتی از تهیه مکملهایی که به صورت ترکیبی از گارسینیا کامبوجیا وسایر ترکیبات دیگر است و ممکن است میزان دقیق دوز آن ویا تمام مواد تشکیل دهنده آنرا گزارش نکرده اند اجتناب نمایید. بسیاری از فرمولهای اختصاصی که توسط تولید کنندگان ارائه میگردد، فقط از یک ماده موثر یا دوز استاندارد آن جهت کاهش هزینه ها و ایجاد منافع اقتصادی بیشتر استفاده می شود .بنابراین بهتراست که همواره برچسب مواد تشکیل دهنده آنرا به دقت مطالعه نمایید تا میزان دوز عبارات گارسینیا کامبوجیای خالص Pure Garcinia Cambogia  و یا عصاره اسید هیدروکسی سیتریک HCA Extract (دوز اپتیمم آن 50% تا60 % است) مشخص باشد.

باید توجه داشت که صرف این موضوع که HCA از میوه طبیعی بدست می آیدو می تواند کاملا بدون عوارض و اثرات سوء جانبی باشد صحیح نیست.

 HCA یک مکمل دارویی به شمار می آید و مانند بسیاری از مکملهای دارویی ممکن است حاوی اثرات سوءجانبی باشد. بنابراین به منظور استفاده از آن بهتر است در گام اول با این اثرات سوء احتمالی آشنا شویم و چنانچه تصمیم به استفاده از آن را داشته باشیم حتما به پزشک مراجعه نماییم.

عوارض جانبی:

همانگونه که پیشتر اشاره شد، مصرف HCA هم به صورت سنتی (گارسینیا کامبوجیا) و هم مکملی (به تنهایی یا در ترکیب با سایر چربیسوزها) در راستای احتمال تاثیر بر چربی سوزی و ارتقاء عملکرد استقامتی، در جامعه و خصوصا در ورزشکاران رواج یافته است. از این رو بررسی و مطالعه عوارض جانبی احتمالی بیش از پیش اهمیت می یابد.

برخی از مطالعات بالینی که تا به امروزبر نتایج و گزارشات حاصله ازمیزان ایمنی در مصرف  HCA را در جدول  ذیل میتوان مشاهده نمود.

(Glutamic oxaloacetic transaminase:SGOT

Glutamic pyruvic transaminase:SGPT)

همانگونه که مشاهده نمودید،مطالعات بسیاری در زمینه مصرف گارسینیا و عوارض احتمالی جانبی و میزان سمیت آن انجام گرفته است (جدول فوق). مطالعاتی در ارتباط با مرگ سلولی ناشی از مصرف دوز سمی، سمیت تخریب ژنی یا ژنوتوکسی سیتی، سمیت حاد (حاد دهانی،حاد پوستی، حساسیت های پوستی اولیه و مسمومیت تحریک چشمی) و همچنین برخی مطالعات بالینی جهت بررسی میزان سمیت ناشی از مصرف  HCAانجام گرفته است.نتایج حاصل از آنها گواه این حقیقت است که مصرف دوز نرمال از HCA به طور کلی ایمن بوده و سلامت را به مخاطره نمی اندازد.

نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که تمامی این مطالعات در بازه زمانی کوتاه (عمدتا 12 هفته) صورت گرفته است. درنتیجه این مطالعات ایمنی و سلامت استفاده از آن را درمصارف طولانی مدت حمایت نمی نماید.بنابراین در مصرف بلند مدت آن باید احتیاط نمود. برخی عوارض گزارش شده در مطالعات که احتمالا در ارتباط با مصرف HCA بود عبارتند از:

• تهوع
• سرگیجه
• سردرد
• خشکی دهان
• مشکلات گوارشی
• عوارض سوءکبدی

• فارماکولوژی

• 2 گرم نمک HCA به 4 شرکت کننده انسانی با معده خالی داده شد و ظرف 30 دقیقه منجر به سطح پلاسمای 0.8μg / میلی لیتر شد و در 2 ساعت منجر به سطح پلاسمای 8.4μg / میلی لیتر با اوج متغیر بین 4.7 و 8.4 میکروگرم در میلی لیتر شد [14] .این نویسندگان فرض کردند که اگر جذب کامل انجام شود و به طور مساوی توزیع شود ، ممکن است منجر به اوج سرمی 46μg / میلی لیتر شود (بر اساس وزن بدن شرکت کننده و 25٪ چربی بدن) ، حدس اولیه در مورد قابلیت زیستی هیدروکسی سیتریک اسید پس از مصرف خوراکی، 10-18 % خواهد بود. [14]
• ثابت شده است که فعالیت بیولوژیکی آن پس از مصرف خوراکی در خون ظاهر می شود.

• نورولوژی

• اشتها

• در برشهای مغز موش ، اسید هیدروکسی سیتریک  HCA ( فرم نمکی ؛ 60٪ وزن) قادر به جذب مجدد سروتونین در برشهای کورتیکول موش با 20٪ (غلظت 300 uM) بود که با فلوکستین (100 uM) و کلومیپرامین (10 uM) بهتر عمل کرد و باعث مهار 30٪ از جذب آن شد. هیچ مهاری با 1000 uM اسید هیدروکسی سیتریک مشاهده نشد. [15] تصور می شود افزایش فراهمی زیستی سروتونین مربوط به اثرات سرکوب کننده اشتها از مکمل اسید هیدروکسی سیتریک باشد . [15]

• مکانیسم احتمالی دیگر مربوط به لپتین می باشد. یک مطالعه روی موش (که پس از 4 هفته با 3.3 درصد اسید هیدروکسی سیتریک کاهش در مصرف غذا یا وزن پیدا نشد) نشان داد که سطح سرمی انسولین و لپتین کاهش می یابد، که تصور می شد در پاسخ به اقدامات تقلیدی لپتین باشد.[16]
• ممکن است از جذب مجدد سروتونین جلوگیری کند (هنوز در یک مدل زنده تایید نشده است)
• در موشهایی که کاهش درمصرف خوراک داشتند، گزارش شده است که در موشهای صحرایی نر با 13.7٪ (0.2٪ خوراک مصرفی) ، 26.7٪ (2٪ خوراک مصرفی) و 25.6٪ (5٪ خوراک مصرفی) کاهش می یابد. کاهش مشابه در موشهای ماده، با کاهش قابل توجهی در مصرف خوراک در این مطالعه فقط 46 روز پس از مصرف (اولیه) یا 74 روز (همه دوزهای آزمایش شده) رخ می دهد.[17]
• در موش، به نظر می رسد مصرف غذا را سرکوب می کند

• محافظت از نورون

• گارسینیا کامبوجیا قبلاً با کاهش اکسیداسیون مغز و آسیب شناسی از بین بردن نورون همراه بوده است ،اما گفته می شود که از طریق کاهش مصرف غذا و وزن بدن کارکرد نامطلوبی دارد (با نتیجه گیری این مطالعه که وضعیت چاقی و رژیم غذایی با چربی بالا عملکرد عصبی را مختل می کند). [ 18]

• سلامت قلب و عروق

• لیپوپروتئین ها و کلسترول

• مطالعه ای در میزان استفاده از دانه های 200-400 میلی گرم بر کیلوگرم بذر گارسینیا کامبوجیا (عصاره اتانولیک) انجام شد که از نظر آماری افزایش قابل توجهی در LDL-C  و کاهش در HDL-C ،  vLDL-C  و تری گلیسیرید را نشان داد]6[

• در انسانهای چاق به مدت 10 هفته 2 گرم گارسینیا کامبوجیا (60٪ اسید هیدروکسی سیتریک) داده شد ، هیچ تغییر قابل توجهی در ApoA1 ، ApoB  ، فسفولیپیدها ، اسیدهای چرب آزاد یا شاخص آرتروژنیک مشاهده نشد. [19]

• خون

• یک مطالعه در مورد چربی خون به افزایش کمی اما قابل توجهی در شمارش گلبول های قرمز اشاره داشت [6] یک بررسی [5] نشان می دهد که این ممکن است به دلیل محتوای آهن بذرها یا شاید افزایش تستوسترون از ترکیب پلی فنولی باشد.

• تداخل با توده چربی

• مکانیسم ها

• به نظر می رسد اسید هیدروکسی سیتریک یک مهار کننده رقابتی آنزیم آدنوزین تری فسفات سیترات (pro-3S) -لیاز است (نام کوتاه تر ATP سیترات لیزاز است) ، [20] که آنزیمی در مسیر بیوسنتز اسیدهای چرب است. و نتایج مهار آن منجر به سرکوب استیل-CoA از سیترات و بستر کمتر برای سنتز اسیدهای چرب در شرایط آزمایشگاهی می شود.
• به نظر می رسد می تواند آنزیمی را در مسیر لیپوژنز مهار کند که موجب سنتز اسیدهای چرب از منابع غیر چربی میشود، تصور می شود از طریق این مکانیسم سنتز و رسوب اسیدهای چرب را مهار می کند.
• در رابطه با این مکانیسم عمل، ممکن است تفاوت های مربوط به گونه ها وجود داشته باشد.

• آدیپوکاین ها:

• 2 گرم گارسینیا کامبوجیا به مدت 10 هفته با کاهش آدیپوکین آدیپسین (19٪) بدون تأثیر قابل توجه بر آدیپونکتین یا لپتین همراه بود. [19]

• بازیابی وزن

• چند مطالعه در مورد ارزیابی مجدد وزن انجام شده است. از موشهایی که نیمه گرسنه بودند (کمتر از 10 گرم غذا در روز به مدت 10 روز) که متعاقباً برای دریافت رژیم های غذایی استاندارد، غذای با ساکارز، غذای با گلوکز یا رژیم غذایی با چربی و گلوکز بالا تصادفی دریافت می کنند که نیمی از هر گروه 3٪ اسید هیدروکسی سیتریک (85 میلی مول در کیلوگرم) نیزبه مدت 10 روز دریافت میکند (بنابراین به طور کلی ، 8 گروه که 4 گروه از آنها مکمل HCA داشتند). [23] این مطالعه اشاره کرد که به دست آوردن وزن اجتناب ناپذیردراین موش ها با مکمل HCA در همه گروه ها به جز غذای طبیعی کاهش یافته و فقط با گلوکز و گلوکز + گروه های غذایی چربی اهمیت پیدا کرد.این امر تا حدی به دلیل مصرف کمتر غذا بود.این سبک آزمایشی با گروه گلوکز تکرار شد، و اشاره شد که مصرف غذا برای مدت کوتاهی سرکوب شد، و اگرچه نشانه ای از مهار لیپوژنز وجود داشت اما اثر مهار کننده قابل توجهی بر روی  وزن بدن وجود نداشت.[24 ]
• دو مطالعه روی موش ها نشان می دهد که گارسینیا می تواند مقدار وزن دریافتی در طی یک دوره تغذیه بیش از حد پس از یک دوره  دریافت کالری کم را کاهش دهد.

• افزایش وزن

• یک آزمایش موش صحرایی که در آن موش ها به مدت 15 روز با 2٪ اسید هیدروکسی سیتریک (به عنوان مخلوط تری سدیم) اضافه شده در رژیم غذایی تغذیه می شدند، نشان داد که نسبت کارایی مواد غذایی به 60٪ نسبت به کنترل کاهش یافت ، و افزایش وزن بدن به تقریباً نیمی از گروه کنترل رسید (49٪). مصرف غذا همچنین 17٪ کاهش یافته است که می تواند در کاهش وزن مشاهده شود. [25]

• کاهش وزن

• یک مطالعه انسانی با استفاده از 2 گرم گارسینیا کامبوجیا (60٪ اسید هیدروکسی سیتریک) به مدت 10 هفته در 86 بزرگسال دارای اضافه وزن نتوانست تفاوت قابل توجهی در کاهش وزن پیدا کند. [19] یک مطالعه با استفاده از 2400 میلی گرم گارسینیا کامبوجیا روزانه قبل از غذا از یک رژیم کم کالری ، اشاره کرد که در طی 12 هفته، بیش از دارونما وزن کاهش یافت (کاهش وزن 3.7 +/- 3.1 کیلوگرم به جای 2.4 +/- 2.9 کیلوگرم که هیچ اختلافی در اشتها گزارش نشده است). [26]
•  
• یکی از مطالعات بزرگتر و کنترل شده بهتر در مورد این موضوع نشان داد که ، 1000 میلی گرم گارسینیا کامبوجیا (50٪ HCA از نظر وزنی) قبل از سه وعده اصلی از یک رژیم غذایی کم کالری به بزرگسالان دارای اضافه وزن، اما سالم مصرف شد (در آن دسته از دارونما نیز استفاده شد) و سپس به مدت 12 هفته نتوانست تفاوت معنی داری در میزان کاهش وزن یا عوارض جانبی نسبت به دارونما پیدا کند. [27]
• مطالعات انجام شده بر روی انسان با استفاده از Garcinia Cambogia در کاهش چربی نتایج متفاوتی داشته است، در یک مطالعه 40 نفر با BMI بین 27.5-39 (عمدتا چاق) 100 گرم Garcinia Cambogia (با درگیری 400 میلی گرم اینولین و 200 میلی گرم عصاره لوبیای سفید) قبل از هر یک از سه وعده غذایی اصلی به مدت 12 هفته ، با دارونما و گروه مکمل که به رژیم توصیه می شوند (1200 کیلوکالری) دریافت شد، خاطرنشان کردند که کاهش وزن در رژیم غذایی و گروه مکمل بیشتر از گروه رژیم غذایی و دارونما بود (4٪ از وزن بدن در طول 12 هفته) [1]
• مطالعاتی که هم با کاهش وزن و هم با گارسینیا کامبوجیا همراه است با بسیاری از مواد مخلوط شده و اثرات مشاهده شده در کاهش چربی را نمی توان به خود گارسینیا نسبت داد.
• چندین بررسی درمورداثر گارسینیا کامبوجیا هیچ گونه فایده قابل توجهی در کاهش وزن در مداخلات انسانی نشان نمی دهد.[28] [29] [30] [31] [32] گنجاندن نسبتاً مکرر گارسینیا کامبوجیا در مقالات مروری نسبت به عدم مداخلات ممکن است به محبوبیت مکمل مربوط باشد.

• تداخلات با متابولیسم گلوکز

• گلیکوژن

• وقتی 500 میلی گرم اسید هیدروکسی سیتریک همراه با 2 گرم / کیلوگرم وزن بدن کربوهیدرات بعد از ورزش در انسان مصرف می شود، افزایش جزئی در میزان سنتز مجدد گلیکوژن رخ می دهد.[33]

• تعامل با سیستم های ارگانیک

• کلیه و مثانه

• در حالی که مصرف یک رژیم غذایی پرچرب یا حاوی ساکارز قادر به افزایش سطح سرمی اوره و کراتینین است (تصور می شود که نشان دهنده اختلال در کلیه است)، مصرف گارسینیا کامبوجیا با مقدار 50 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن قادر است به طور موثر افزایش کراتینین و اوره را به حالت نرمال برگرداند. [35]

• خوردن برگ خوراکی از گارسینیا کامبوجیا با مقدار 100-200 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن از هر دو، آب یا اتانول قادر به افزایش خروجی ادرار در محدوده 36-72% ((اتانولی) یا 17-39% ((آبی) ،  بود که کمتر از 20 میلی گرم/ کیلوگرم نسبت به تزریق داروی مرجع فوروزماید عمل کرده است. [36[

• برگهای گارسینیا ممکن است خاصیت ادرارآوری ضعیفی داشته باشد.

• بیضه ها

• یک مطالعه نشان داد که مصرف خوراکی mg / kg  778-1244  وزن بدن اسید هیدروکسی سیتریک به موشهای صحرایی تا 93 روز با سمیت بیضه همراه بود و دوزهای کمتر با سمیت بیضه همراه نبود.[37] این مطالعه مورد نقد قرار گرفته است، [38] که در آنجا  فرم نمک مورد تردید قرار گرفت و در واقع  حد مجاز اثر نامطلوب (NOAEL) 389mg / kg در موش ها هنوز 10-16 برابر بیشتر از مقدار معمول توصیه شده برای انسان است . [38]
• گزارش تنها در مورد سمیت بیضه با دوز بالای مصرف اسید هیدروکسی سیتریک ممکن است مربوط به دوزهای مکمل انسانی نباشد.

• ایمنی و سمیت:

• تجویز حاد (14 روزه) 5000 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن اسید هیدروکسی سیتریک به موشهای صحرایی آلبینو از هر دو جنس (اندازه کوچک نمونه 10) با هیچ گونه مرگ و میر یا علائم بالینی سم شناسی ارتباط ندارد . [15]

• مکمل اسید هیدروکسی سیتریک همچنین نتوانسته است به مدت 5 روز [24] یا 10 روز، [23] یا بالاتر سمیتی در ارتباط با 3٪ رژیم غذایی موش داشته باشد یا 5٪ رژیم غذایی برای 90 روز، داشته باشد. [39]

• در حال حاضر، آزمایشات انسانی ذکر شده هیچ عوارض جانبی را در گروه های درمانی (با استفاده از Garcinia Camboga) نسبت به دارونما گزارش نمی کند.

• جهش ژنتیکی

• دریک مطالعه مقدماتی ارزیابی جهش زایی اسید هیدروکسی سیتریک در پنج نوع سالمونلا تیفی موریوم ( TA98 ، TA100 ، TA102 ، TA1535 و TA1537) تا 5000 mcg انجام شد و شواهدی از آسیب DNA یا جهش زایی مرتبط با هیدروکسی سیتریک اسید پیدا نشد [40] و کمبود سمیت ژنی، بارها و بارها با آزمایش ها در جاهای دیگر اثبات شد [40] [41] این مطالعه اخیر خاطر نشان کرد که HCA میزان گلبول های قرمز(MNPCE)  را بعد از تزریق داخل وریدی افزایش می دهد، که البته ژنوتوکسیک است.[41] نتیجه گیری این مورد به دلیل مطرح بودن مسمومیت ژنتیکی مورد انتقاد قرار گرفت در حالی که این مطالعه  به دلیل استفاده از DSMO دارای نقص طراحی بود .

• در موشهایی که تا 5٪ اسید هیدروکسی سیتریک در مصرف خوراک برای مدت 90 روز دریافت می شود ، به نظر نمی رسد که قطعه قطعه شدن DNA قابل توجهی در کبد یا بیضه وجود داشته باشد. [17]
• به نظر می رسد هیچ تأثیری از ماده فعال زیستی اسید هیدروکسی سیتریک بر تکه تکه شدن DNA یا آسیب ژنومی وجود ندارد. بعید است سرطان زا باشد.

• مطالعات موردی

• گزارشات متعددی از سمیت کبدی در ارتباط با مکمل معروف به "Hydroxycut" وجود دارد که گارسینیا کامبوجیا را بعنوان ماده اصلی فعال معرفی می کند، [44] [45] اگرچه گفته شده است که هیچ مدرکی دال بر ارتباط اسید هیدروکسی سیتریک با وجود بسیاری از مواد تشکیل دهنده وجود ندارد.[46]

• در یک بیمار تحت درمان مزمن مونتلوسکات که دو نوع مکمل مصرف کرد، مرگ و میر رخ داد. تصور می شد كه مونتلوسکات با یكی از تركیبات مصرف شده تداخل دارد اما علت آن نمی تواند ارتباط به گارسینیا کامبوجیا داشته باشد. [47]

• یکی از موارد گزارش شده Rhabdoyolysis همراه با یک مکمل غذایی حاوی Garcinia Cambogia  ذکر شده است ، اگرچه Ma Huang (منبع گیاهی افدرین) یک مخلوط بزرگ در کنار کروم و   Guarana است . [48]

 References

1. ^ a b c A randomized, double-blind, placebo-controlled trial of a new weight-reducing agent of natural origin.
2. ^ Effects on the Human Body of a Dietary Supplement Containing L-Carnitine and Garcinia cambogia Extract: A Study using Double-blind Tests.
3. ^ a b Efficacy of 12 weeks supplementation of a botanical extract-based weight loss formula on body weight, body composition and blood chemistry in healthy, overweight subjects--a randomised double-blind placebo-controlled clinical trial.
4. ^ Vasudeva N, Yadav N, Sharma SK. Natural products: a safest approach for obesity. Chin J Integr Med. (2012)
5. ^ a b c d e f Márquez F, et al. Evaluation of the safety and efficacy of hydroxycitric acid or Garcinia cambogia extracts in humans. Crit Rev Food Sci Nutr. (2012)
6. ^ a b c Oluyemi KA, et al. Erythropoietic and anti-obesity effects of Garcinia cambogia (bitter kola) in Wistar rats. Biotechnol Appl Biochem. (2007)
7. ^ (−)-Hydroxycitric acid—the principal acid in the fruits of Garcinia cambogia desr.
8. ^ a b Masullo M, et al. Polyisoprenylated benzophenones and an unusual polyisoprenylated tetracyclic xanthone from the fruits of Garcinia cambogia. J Agric Food Chem. (2008)
9. ^ a b Kolodziejczyk J, et al. Effects of garcinol and guttiferone K isolated from Garcinia cambogia on oxidative/nitrative modifications in blood platelets and plasma. Platelets. (2009)
10. ^ a b c d On the structures of garcinol, isogarcinol and camboginol.
11. ^ Chattopadhyay SK, Kumar S. Identification and quantification of two biologically active polyisoprenylated benzophenones xanthochymol and isoxanthochymol in Garcinia species using liquid chromatography-tandem mass spectrometry. J Chromatogr B Analyt Technol Biomed Life Sci. (2006)
12. ^ Chattopadhyay SK, Kumar S. Liquid chromatography-tandem mass spectrometry method for identification and quantification of two biologically active polyisoprenylated benzophenones, isoxanthochymol and camboginol, in Garcinia species. Biomed Chromatogr. (2007)
13. ^ Chattopadhyay SK, Kumar S. A rapid liquid chromatography-tandem mass spectrometry method for quantification of a biologically active molecule camboginol in the extract of Garcinia cambogia. Biomed Chromatogr. (2007)
14. ^ a b Loe YC, et al. Gas chromatography/mass spectrometry method to quantify blood hydroxycitrate concentration. Anal Biochem. (2001)
15. ^ a b c Ohia SE, et al. Safety and mechanism of appetite suppression by a novel hydroxycitric acid extract (HCA-SX). Mol Cell Biochem. (2002)
16. ^ Hayamizu K, et al. Effect of Garcinia cambogia extract on serum leptin and insulin in mice. Fitoterapia. (2003)
17. ^ a b Shara M, et al. Dose- and time-dependent effects of a novel (-)-hydroxycitric acid extract on body weight, hepatic and testicular lipid peroxidation, DNA fragmentation and histopathological data over a period of 90 days. Mol Cell Biochem. (2003)
18. ^ Amin KA, Kamel HH, Abd Eltawab MA. The relation of high fat diet, metabolic disturbances and brain oxidative dysfunction: modulation by hydroxy citric acid. Lipids Health Dis. (2011)
19. ^ a b c Kim JE, et al. Does Glycine max leaves or Garcinia Cambogia promote weight-loss or lower plasma cholesterol in overweight individuals: a randomized control trial. Nutr J. (2011)
20. ^ Watson JA, Lowenstein JM. Citrate and the conversion of carbohydrate into fat. Fatty acid synthesis by a combination of cytoplasm and mitochondria. J Biol Chem. (1970)
21. ^ Lowenstein JM. Effect of (-)-hydroxycitrate on fatty acid synthesis by rat liver in vivo. J Biol Chem. (1971)
22. ^ Hellerstein MK. De novo lipogenesis in humans: metabolic and regulatory aspects. Eur J Clin Nutr. (1999)
23. ^ a b c Leonhardt M, Hrupka B, Langhans W. Effect of hydroxycitrate on food intake and body weight regain after a period of restrictive feeding in male rats. Physiol Behav. (2001)
24. ^ a b Leonhardt M, Balkan B, Langhans W. Effect of hydroxycitrate on respiratory quotient, energy expenditure, and glucose tolerance in male rats after a period of restrictive feeding. Nutrition. (2004)
25. ^ Lipid-lowering and antiobesity effect of (−)hydroxycitric acid.
26. ^ Mattes RD, Bormann L. Effects of (-)-hydroxycitric acid on appetitive variables. Physiol Behav. (2000)
27. ^ Heymsfield SB, et al. Garcinia cambogia (hydroxycitric acid) as a potential antiobesity agent: a randomized controlled trial. JAMA. (1998)
28. ^ Egras AM, et al. An evidence-based review of fat modifying supplemental weight loss products. J Obes. (2011)
29. ^ Cherniack EP. Potential applications for alternative medicine to treat obesity in an aging population. Altern Med Rev. (2008)
30. ^ Lenz TL, Hamilton WR. Supplemental products used for weight loss. J Am Pharm Assoc (2003). (2004)
31. ^ Pittler MH, Ernst E. Dietary supplements for body-weight reduction: a systematic review. Am J Clin Nutr. (2004)
32. ^ Heber D. Herbal preparations for obesity: are they useful. Prim Care. (2003)
33. ^ Cheng IS, et al. Oral hydroxycitrate supplementation enhances glycogen synthesis in exercised human skeletal muscle. Br J Nutr. (2012)
34. ^ a b Hayamizu K, et al. Effects of Garcinia cambogia extract on serum sex hormones in overweight subjects. Fitoterapia. (2008)
35. ^ Amin KA, Kamel HH, Abd Eltawab MA. Protective effect of Garcinia against renal oxidative stress and biomarkers induced by high fat and sucrose diet. Lipids Health Dis. (2011)
36. ^ Mathew GE, et al. Diuretic activity of leaves of garcinia cambogia in rats. Indian J Pharm Sci. (2011)
37. ^ Saito M, et al. High dose of Garcinia cambogia is effective in suppressing fat accumulation in developing male Zucker obese rats, but highly toxic to the testis. Food Chem Toxicol. (2005)
38. ^ a b Burdock G, et al. Garcinia cambogia toxicity is misleading. Food Chem Toxicol. (2005)
39. ^ Shara M, et al. Physico-chemical properties of a novel (-)-hydroxycitric acid extract and its effect on body weight, selected organ weights, hepatic lipid peroxidation and DNA fragmentation, hematology and clinical chemistry, and histopathological changes over a period of 90 days. Mol Cell Biochem. (2004)
40. ^ a b Soni MG, et al. Safety assessment of (-)-hydroxycitric acid and Super CitriMax, a novel calcium/potassium salt. Food Chem Toxicol. (2004)
41. ^ a b Lee KH, Lee BM. Evaluation of the genotoxicity of (-)-hydroxycitric acid (HCA-SX) isolated from Garcinia cambogia. J Toxicol Environ Health A. (2007)
42. ^ Hayashi M, et al. In vivo rodent erythrocyte micronucleus assay. Mutat Res. (1994)
43. ^ Lau FC, Bagchi M, Bagchi D. Refuting "Evaluation of the genotoxitocity of (-)-hydroxycitric acid (HCA-SX) isolated from Garcinia Cambogia" by Lee and Lee, Journal of Toxicology and Environmental Health, 70:388-392, 2007. J Toxicol Environ Health A. (2008)
44. ^ Stevens T, Qadri A, Zein NN. Two patients with acute liver injury associated with use of the herbal weight-loss supplement hydroxycut. Ann Intern Med. (2005)
45. ^ Lobb A. Hepatoxicity associated with weight-loss supplements: a case for better post-marketing surveillance. World J Gastroenterol. (2009)
46. ^ Stohs SJ, et al. No evidence demonstrating hepatotoxicity associated with hydroxycitric acid. World J Gastroenterol. (2009)
47. ^ Actis GC, et al. Fatal liver failure following food supplements during chronic treatment with montelukast. Dig Liver Dis. (2007)
48. ^ Mansi IA, Huang J. Rhabdomyolysis in response to weight-loss herbal medicine. Am J Med Sci. (2004)
49. Fabiola Márquez , Nancy Babio , Mònica Bulló & J. Salas-Salvadó. Evaluation of the Safety and Efficacy of Hydroxycitric Acid or Garcinia cambogia Extracts in Humans.

50.          Chuah LO, Ho WY, Beh BK, Yeap SK. 2013. Updates on antiobesity effect of garcinia origin ()-HCA. Evid Based Complement  Alternat Med 2013: 1–17.

 51.          Preuss HG, Bagchi D, Bagchi M, Rao CV, Dey DK, Saty-anarayana S.          2004. Effects of a natural extract of()-hydroxycitric acid (HCA-SX) and acombination of HCA-SX plus niacin-bound chromium and Gymnema sylvestre extract on weight loss. Diabetes Obes Metab 6:171–180.

52.           Preuss HG, Rao CV, Garis R, Bramble JD, Ohia SE,Bagchi M, Bagchi D. 2004. An overview of the safety and effi cacy of a novel, natural ()-hydroxycitric acidextract (HCA-SX) for weight management. J Med 35:33–48.

53.         Semwal RB, Semwal DK, Vermaak I, Viljoen A. 2015.A comprehensive scientifi c overview of Garcinia cam-bogia. Fitoterapia 102: 134–148.

54.         Saha AK, Vavvas D, Kurowski TG, Apazidis A, Witters LA, Shafrir E, Ruderman NB. 1997. Malonyl-CoA regu-lation in skeletal muscle: its link to cell citrate and the glucose-fatty acid cycle. Am J Physiol 272: 641–648.

55.         Lim K, Ryu S, Suh H, Ishihara K, Fushiki T. 2005.()-Hydroxycitrate ingestion and endurance exercise performance. J Nutr Sci Vitaminol 51: 1–7.

56.          McGarry JD, Brown NF. 1997. The mitochondrial car-nitine palmitoyltransferase system from concept to molecular analysis. Eur J Biochem 244: 1–14.

57.          Zambell KL, Fitch MD, Fleming SE. 2003. Acetate and butyrate are the major substrates for de novo lipogenesis in rat colonic epithelial cells. J Nutr 133:3509–3515.

58.          Hasegawa N. 2001. Garcinia extract inhibits lipid drop-let accumulation without affecting adipose conversion in 3T3-L1 cells. Phytother Res 15: 172–173.

59.          Kim MS, Kim JK, Kwon DY, Park R. 2004. Anti-adipo-genic effects of Garcinia extract on the lipid droplet accumulation and the expression of transcription fac-tor. Biofactors 22: 193–196.

60.         Kang ES, Ham SA, Hwang JS, Lee CK, Seo HG. 2013.Effects of Garcinia cambogia extract on the adipogenic differentiation and lipotoxicity. Korean J Food Sci An 33:411–416.

61.          McCarty MF. 1995. Inhibition of citrate lyase may aid aerobic endurance. Med Hypotheses 45: 247–254.

62.       Ishihara K, Oyaizu S, Onuki K, Lim K, Fushiki T. 2000.Chronic ()-hydroxycitrate administration spares car-bohydrate utilization and promotes lipid oxidation dur-ing exercise in mice. J Nutr 130: 2990–2995.

63.        Kriketos AD, Thompson HR, Greene H, Hill JO. 1999.()-Hydroxycitric acid does not affect energy expen-diture and substrate oxidation in adult males in a post-absorptive state. Int J Obes Relat Metab Disord 23:867–873.

64.         Lim K, Ryu S, Nho HS, Choi SK, Kwon T, Suh H,So J, Tomita K, Okuhara Y, Shigematsu N. 2003.()-Hydroxycitric acid ingestion increases fat utiliza-tion during exercise in untrained women. J Nutr Sci Vitaminol 49: 163–167.

65.         Lim K, Ryu S, Ohishi Y, Watanabe I, Tomi H, Suh H,Lee WK, Kwon T. 2002. Short-term ()-hydroxycitrate ingestion increases fat oxidation during exercise in ath-letes. J Nutr Sci Vitaminol 48: 128–133.

66.         Tomita K, Okuhara Y, Shigematsu N, Suh H, Lim K.2003. ()-Hydroxycitrate ingestion increases fat oxi-dation during moderate intensity exercise in untrained men. Biosci Biotechnol Biochem 67: 1999–2001.

67.           Cheng IS, Huang SW, Lu HC, Wu CL, Chu YC, Lee SD,Huang CY, Kuo CH. 2012. Oral hydroxycitrate supple-mentation enhances glycogen synthesis in exercised human skeletal muscle. Br J Nutr 107: 1048–1055.